نويسنده شعر معروف ذيل به نام خانم ژاله اصفهاني (ولادت 1300 شمسي) در انگلستان فوت كرد :
شاد بودن هنر است،
گر به شادي تو، دلهاي دگر باشد شاد.
زندگي صحنه يکتاي هنرمندي ماست.
هر کسي نغمه خود خواند و از صحنه رود.
صحنه پيوسته به جاست.
خرّم آن نغمه که مردم بسپارند به ياد.
بازم سلام
پيشنهادتو خوندم و يه متن از خودم گذاشتم.
دوست داشتي بخون و نظر بده.
يا علي
واقعا كه
حالا بايد حتما ميگفتي كه من نزديك بود سه چهار نفر رو زير بگيرم
اينطوري هواي ابجي رو داري
سلام
بابا اي ول آقا طه
كوه كه ميري
عكس كه ميندازي.متن كه مينويسي.شعرو تازه رو كرديا آقا طه.
تبريك ميگم به خاطر اين همه استعداد.
شعرت خيلي زيباست فقط بوي پريشوني ميده.انشا الله
كه فقط پريشون عشق باشي و بس.
التماس دعاي فرج.
درود بر تو حافظ که حرف دلم را گفتي ...
ديريست كه دلدار پيامي نفرستاد
ننوشت سلامي وكلامي نفرستاد
صد نامه فرستادم وآن شه سواران
پيكي ندوانيد و سلامي نفرستاد......
درود بر تو حافظ که حرف دلم را گفتي
قشنگ بود .
سلام .خيلي خوبه گفتيد شعر خودتونه .من واقعا از خوندن شعر لذت ميبرم .عالي بود .گرچه تمام هنر يه شعر سپيد در پنهان بودن مفهومشه كه خواننده چيزي متوجه نشه ولي همين خصلت هم برام ارزش داره .
هميشه شاعر بمانيد وعاشق
يا زهرا
دست ما در دست يكديگر... مهم اينه
شعرت قشنگ بود كوهنوردِ شاعر.
