قبل از هر چيز سلام

به نظر من آدمي در زندگي با مشكلات بسيار زيادي روبرو مي شود . بي شک آدمي نمي تواند همه ي مشکلات را يكي پس از ديگري حل نمايد زيرا ما در زندگي مختار هستيم اما مقتدر نيستيم در نتيجه بايد عادت كنيم تا با برخي از مشكلات كنار بياييم يا بهتر بگويم آن ها را تحمل كنيم و با وجود آن ها به زندگي خود ادامه دهيم مسلما اين شرايط مورد پسند ما نيست اما خواسته يا ناخواسته بايد آن را بپذيريم.

من اعتقا دارم كه يك شخص به تنهايي نمي تواند جامعه ي خود را به گلستان تبديل نمايد . اگر هر يك از ما به تنهايي باغچه ي زندگي خود را آباد كنيم ، آن گاه جامعه نيز به خودي خود به گلستان تبديل مي شود .

ما بايد ياد بگيريم كه در برخي از موقعيت ها تابع محيط شويم نه اينكه زود دست به تغيير محيط بزنيم .

در جامعه اي كه آشفتگي ، هرج و مرج و .... به اوج خود رسيده است ، شايد سكوت بتواند امر مثبتي تلقي شود .