سلام طه
همه ي ما قصه اي داريم فقط مختص خود و اين قصه ها اگر واگو شود زخم هاي كهنه را درد ناكتر مي كند .
من از يادآوري قصه هاي كهنه زياد لذت نمي برم و سعي مي كنم از گذشته و اشتباهات خود يا اطرافيانم سخني به ميان نرانم .
گاهي كه از چيزي آزرده خاطر مي شوم اين كلمات را با خود زمزمه مي كنم
دوست داري كه بشنوي ؟

تنوري برافروختند آتشش همه انبوه
به آتشم سپردند چون عروسكي خميري
كمي شكر ، كمي زعفران ، باقي همه داغ و خاكستر
تنور خاموش و باد در راه
كجاست گوشي كه بشنود صداي گريه ام را در ته چاه
در پناه خدا