دوست عزيزم . سلام .راستش درست متوجه نشدم که با اين لحن مقضوبانه و اين گفتار پرخاشگرايانه ، قصد بيان تفکر خود را داشتيد و يا خالي کردن احساسات دروني خود را . دوست عزيزم مشکل اينجاست که ما هنوز نمي توانيم حق انتخاب را براي خود زن و در ابعاد بزرگتر خود انسان قائل شويم . برفرض اگر زنان نخواهند که عامل تربيت کننده باشند چه کار بايد کرد ؟ مي دانم البته در ادبيات شما چوب و چماق حرف اول را مي زند . از کتب جامعه شناسيي که در دانشگاه هاي ما تدريس مي شود سخن گفتي . بايد بگويم يا اصلا در جايي به نام دانشگاه نبوده اي . يا اگر خوش بينانه حساب کنيم دانشجوي جامعه شناسي و مشتقاتش نبوده اي . زيرا که در دانشگاه سسر و کار ما با آناتومي جامعه دکتر رفيع پور و توسعه و تضاد و ويرايش سال 2006 کتاب جامعه شناسي گيدنز است . حالا شما از کدام کتاب صد سال قبل سخن مي گويي ، خدا مي داند . برعکس آنچه شما مي فرماييد ، اکثر اساتيد من که مي توانم به جرات بگويم در بهترين دانشکده علوم اجتماعي ايران درس مي خوانم ، مي گويند ، شما برخلاف گذشتگان نه تنها مي توانيد که بايد توليد علم کنيد ، اين را هم از کجا آورديد نمي دانم . حرف شما سرشار از پارادوکس هم هست . من هر جا مي آيم گفتارتان را نقد کنم ، مي بينم خود جمله پيشينتان را با جمله تازه نقض کرده ايد . در آخر ، شما چه بخواهيد و چه نخواهيد ما در عصر مدرنيته متاخر زندگي مي کنيم . به جاي آنکه بنشينيم در کنج خانه و پيا پي از نفهم بودن انسان هاي عصر سخن بگوييم و با اين گفتار انگشت اتهام را به سوي خود نيز دراز کنيم ، پيش از آنکه از اين ديرتر شود چاره اي براي فرهنگ ايراني - اسلاميمان در تطبيقش _ و نه هضمش _ با جريان عظيم جهاني شدن بيانديشيم .