نوای زمستان
صولت خاطر گرمای آغوشت را
شبی هزار بار اشک می ریزم
وتو اوج احساسم را می خندی .
خنده ات وام دار اشک های من است .
حرمتشان را نگه دار .
.......................................................................................
پ . ن : شعر از خودم
lable : شعرواره
نوشته شده توسط طه ولی زاده در شنبه 87/5/12 و ساعت 6:4 عصر | نظرات دیگران()
