بازم با صدای تق تق کوبیدنش به پنجره بیدار شدم.دوباره اومده بود و پشت پنجره نشسته بود.

یکی دو ماهی هست که کارش این شده .اوایل فکر میکردم می خواد بیاد توی خونه ولی وقتی که پنجره رو باز می کردم می رفت.

بعد یکی دو روز فهمیدم که عکس خودش رو توی شیشه ی خونه ی ما میبینه و عاشق اون شده.

صبح وقتی که خورشید یه کمی میاد بالا میاد و به شیشه نوک میزنه تا شب هم کارش همینه.

می تونین تصور کنین که وقتی که به شیشه نوک می زنه فکر میکنه که معشوقش هم داره همونجوری براش جون می ده . کاشکی می تونستم بهش بگم که این جوری نیست.

به نظر من آدم توی زندگی فقط یه بار عاشق میشه و یه عمر دنبال اون می ره حالا اگه بهش نرسه توی جاهای مختلف دنبال شبیه سازی عشق نافرجامش می ره

کاش می تونستم بهش بگم که اونی که عاشقش شده خودشه.  اونی که صبح تا شب به خاطرش به شیشه می کوبه عکس خودشه نه کس دیگه.