هر انسانی بی شک خطا هایی را در گذشته مرتکب شده است . خطاهایی گاه بزرگ و گاه کوچک . خطاهایی که _ مثل تمام حوادث خوب و بد _ سازنده ی زندگی امروز ما هستند . مهم این نیست که چه خطایی را مرتکب شده ایم . مهم این نیست که دیگران راجع به آن ها چگونه قضاوت می کنند . مهم این است که ما امروز چه احساسی نسبت به زندگیی داریم که برای خود ساخته ایم .

بزرگی می گفت : (( خاطراتی را که نمی توان فراموش کرد خاطراتی هستند که یادآوریشان قالبا زیبا و دلنشین است . ))

با وجود تمام اشتباهاتی که در گذشته انجام داده ام ، نه تنها هیچ هراسی از گذشته ام ندارم بلکه بیش از حد دوستش می دارم .

تلاش کرده ام و تلاش کرده ام تا امروزم را زندگی کنم . دیروز هر چه بود گذشت . تمام شد . هر چند تجربه ی بی نظیری بود . سعی کرده ام تا اشتباهات دیروز را امروز مرتکب نشوم . هیچگاه نخواستم بر روی خاطرات تلخم پرده ای بکشم تا کم کم به فراموشی بسپارمش . هیچ گاه ترسی نداشته ام از عملی که روزها ، ماه ها . شاید سال ها پیش انجام داده ام .

شجاعانه خواهم ایستاد بر پای تمام خطاهایم . که اگر آن ها نبودند ، دیگر معلوم نبود امروز این من اینجا نشسته باشد .

تمام این متن را در جواب عزیز بسیار عزیزی نوشتم که امروز خطایی را از گذشته به یاد من آورد _ هرچند نمی دانست که خطااز جانب من بوده است و اگر من جای او بودم نیز شاید همین کار را می کردم _

دوست من ، صد بار گفتم از گذشته ام هراسی ندارم و باز هم می گویم زیرا که امروز از زندگیم راضی و خوشحالم و از برای این زندگی سربلند .

زیاده حرفی نیست .