سلام
با قلم روان نوشتين محتوا و شكل تحسين برانگيزه
دنياي امروز فعلا اينه :
سال سقوط ، سال فرار سال گريز و انتظار عصر شكفتن فلز سال سياه دو هزار سال سقوط عاطفه تا بي نهايت زير صفر
سال به بن بست رسيدن پنجه به ديوار كشيدن از معنويت گم شدن تن به غريزه بخشيدن قبيله يعني يه نفر هم خوني معنا نداره همبستگي خوابيه كه تعبير فردا نداره
تو اون روزايي كه مياد كسي به فكر كسي نيست هركي به فكر خودشه به فكر فرياد رسي نيست همه به هم بي اعتنا حتي به مرگ هم ديگه كسي اگه كمك بخواد كي ميدونه اون چي ميگه
-----------------------------------------------------------------
اما هنوز هستن كساني كه نا اميدي رو براي مردم به اميد بدل كنند حتي در زمستان سخت
ان شاالله
