نوشتي:

مهم اين نيست که گريه ها براي درد مادر بوده يا پيري پدر . مهم اين نيست که بر بي پولي فقيري اشک ريخته اي يا بر دستان خسته و خالي پدر . مهم اين نيست که از بي آغوشي گريسته اي يا از بي پناهي ديگران . مهم اينست که خودت بوده اي .

منو به ياد حرفهاي قمشه اي مي ندازي كه مي گفت عاشق همه دنيا باشيد و مي گفت به خاطر ديگران و بي پناهي هاشون هم غصه بخوريد مي گفت عاشق واقعي و تمام عيار كسي است كه حتي از ماندن يك پرنده زير باران غصه بخورد.....................................

...........................

...

..

و گفتي: مي خواهي خودت باشي

خود خودت بي خيال از نگاه سنگين ديگران

و چه چيز لذت بخش تر از اينست كه آدم خودش باشد

و چه سخت است به دوش كشيدن نگاه سنگين ديگران